De mensenmagneet

We hebben een ‘transfer’, zoals dat in de reiswereld kennelijk heet, en nemen afscheid van het Fariyas Hotel. Wanneer we om twaalf uur worden opgehaald, rijdt er een andere auto voor. De Toyota Innova is van kleur verschoten en er stuurt een andere chauffeur.

Twintig minuten later zijn we bij het Abode Boutique Hotel. Al tijdens de rit merken we dat dit hotel kennelijk meer in een centrum van toeristische activiteit ligt, want we moeten door dik en stroperig verkeer om er te komen. De Gateway Of India is slechts enkele honderden meters verderop, en die trekt op zondagen kennelijk nog meer publiek dan op andere dagen al het geval is. Het krioelt in de gehele omgeving van de mensen, bussen, scooters, taxi’s enzo.

Het hotel is vanaf de buitenzijde amper te herkennen. Slechts één deur waarboven een bord prijkt. Daarachter een gang naar een lift met zo’n schuifhek. Volgens de recensies zou dit het betere hotel moeten zijn. Uhm, gaat dit wel goed?

Op de eerste verdieping verandert er van alles. Door een dubbele klapdeur komen we in een oase van rust, harmonie en gastvrijheid. Geen lobby met receptie, maar een gezellige centrale ontmoetingsplek waar het ontvangende personeel aan één van de tafeltjes de administratie doet of rondloopt om voor gasten te zorgen. In een mum van tijd zitten we comfortabel aan de koffie en chai-thee met heerlijke koekjes. We gaan een seintje krijgen wanneer de kamer gereed is.

We zijn aangenaam verrast als we de kamer eenmaal zien. De stijl waarin eerlijk materiaal en retro op aangename wijze samenkomen, komt rustgevend op ons over. Heerlijk.

We houden het verder even rustig vandaag. Wèl gaan Roos en Jos even op pad om te onderzoeken waar we de komende avonden kunnen gaan eten. We verkennen wat opties en gaan ook even een supermarkt in en bezoeken een winkelcentrum. Ook in dit geval worden herkenbare begrippen als deze voorzien van nieuwe beelden. Alles is toch echt wel anders dan wij gewend zijn en we blijven ogen, oren en neuzen tekort komen. Wat een heksenketel overal! Maar tot onze eigen verbazing genieten we hier enorm van.

Rond zes uur lopen we naar het door ons uitverkoren restaurant Bombay Vintage. We kiezen hier weer voor vegetarisch en genieten dubbel en dwars. Door een redelijk nette inrichting en stevige westerse muziek is het wel weer een heel andere ervaring dan gisteren bij Shubh Sagar. Moderner en een tikkie minder Indiaas.

Na de heerlijke maaltijd lopen we nog even naar de Gateway Of India. We genieten van wat we zien, en niet in het minst van alle mensen.

het Taj Mahal Palace hotel gezien vanaf de Gateway Of India

Even wat anders. Waarom is het vegetarische eten in Nederland naar onze mening vaak zo troosteloos en grassig dan wel prutterig. In India wordt al generaties lang vegetarisch gegeten en het blijkt superlekker te zijn. Willen onze westerse vegetarische koks dan helemaal niets leren van die Indiërs?

4 gedachten over “De mensenmagneet”

Laat een antwoord achter aan robert roth Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *