Twee V’s

De eerste V, die van Visa

Er was een tijd dat mensen ongehinderd konden rondzwerven over deze aardkloot en slechts gehinderd werden door natuurlijke barrières. Of slecht gehumeurde buren natuurlijk.
Lastige buren bestaan nog steeds, maar ongehinderd zwerven is verleden tijd. Daar staat tegenover dat we nu vliegtuigen hebben waarmee we sneller en verder kunnen zwerven. En paspoorten en visa om onbedoeld zwerven te voorkomen. Mooi hè, die vooruitgang.

Hoe dan ook, om India binnen te mogen, hebben we naast onze paspoorten ook visa nodig. Die Indiërs weten namelijk nog niet dat wij best wel te vertrouwen zijn.

Als wij dat netjes van tevoren in Nederland willen regelen, dan moeten we persoonlijk tweemaal naar de Indiase ambassade in Den Haag. En ons ook nog door een berg formulieren worstelen.
Als je wilt weten wat daar allemaal bij komt kijken, dan krijg je een beeld via deze link. Klik er maar niet op.

Oeps dus, kan dat niet anders? Menig reiziger die ons voorging vond van wel. Jarenlang is hier zo stevig over geklaagd, dat de Indiase autoriteiten een alternatief hebben bedacht. Via internet, hoezee!

Toch geen V, maar een E van ETA

En dus gaan we voor het alternatief! Niet dat dat minder gedoe geeft, maar je hoeft er de deur niet voor uit. Dat scheelt dan weer brandstof en tijd. Al is het laatste niet geheel zeker.

Maar ook via deze route willen ze veel van je weten. Naast de normale personalia, lichten ze ook graag het doopceel van onze ouders. Verder: opleiding, werkgever, waar we heen gaan en waarom, contactadressen in Nederland en India. Het plaatje van het ingevulde formulier geeft een aardig beeld van de hoeveelheid info die nodig is.
Verder nog scans van onze paspoorten, en digitale pasfoto’s. Die laatste op een formaat van 2 bij 2 inch; dat blijkt het gebruikelijke formaat in India voor formele zaken.
Vervelend genoeg mochten deze bestanden niet heel erg groot zijn. Dus dat was nog een heel gedoe om die voldoende te comprimeren.

En komen er dan visa uit dit proces? Nope.
Het blijde resultaat is een ETA per persoon. Wat staat voor Electronic Travel Authorization. Daarmee mag je het land binnen via één van de 33 lucht- of zeehavens. Bij binnenkomst wordt dan op basis van deze ETA een visum verstrekt. Maar wèl nadat biometrische kenmerken (minimaal vingerafdrukken) zijn geregistreerd. Theoretisch kan ons de toegang dan alsnog worden ontzegd. Maar gezien onze smetteloze reputatie komt dat vast wel goed.

De ETA van Jos

De tweede V, die van Verzekering

We hebben lang voor deze reis gespaard en er is aardig wat geld mee gemoeid. Dat vraagt om een annuleringsverzekering. De wandeling door verzekeringsland maakte weer duidelijk dat er tussen de vele bomen moeilijk een bos valt te herkennen. Het was een zoektocht op zich.

De Consumentenbond had een mooi overzicht waar we ons door lieten leiden. Jammer dat bij de eerst gekozen verzekering pas ná afsluiten bleek dat er een maximum uitkering was bij annulering. En helaas kwam die niet hoger dan een derde van onze reissom. Die hebben we dus per kerende mail weer opgezegd. Dank regering voor de wetgeving op de internetaankopen! Helaas waren dit soort kenmerken ook niet in het overzicht van de Consumentenbond opgenomen. Dat zouden ze gaan aanpassen; waarvoor dank.

Als je net als wij geen doorlopende reisverzekering hebt, dan is een kortlopende verzekering voor die ene grote reis niet aan te raden. Over het algemeen zijn die vele malen duurder dan een doorlopende, tot wel zes maal. De beste optie voor ons was een doorlopende verzekering af te sluiten en na de reis meteen weer op te zeggen. De eerste week van februari 2020 gaat de mobiel een seintje geven.

4 gedachten over “Twee V’s”

  1. Om bij de V te blijven… Vandaag aangehaakt om jullie blog te lezen!
    Erg interessant en gedegen. Waarom verbaast mij dit niet? 😊
    We zien nu al uit naar jullie reisverslag.

Laat een antwoord achter aan jos Reactie annuleren

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *