Echt uitslapen zit er vandaag niet in, we worden al op tijd door Aneesh opgehaald voor een fietstocht door Kochi. Aangekomen bij de fietsgids krijgen we alledrie een soort mountainbike – ik krijg gelukkig een elektrische 😄 – en een fietshelm en hesje. Zo’n helm is veel te warm en willen we echt niet dragen en gelukkig maakt de gids geen bezwaar.
Het is even wennen om hier door de straten te fietsen, waarvan er enkele zeer slecht geplaveid zijn, vol gaten en richeltjes en losliggende steentjes. Bovendien moeten we links fietsen. En het is wederom plakkerig warm.
We stoppen regelmatig bij één of andere bezienswaardigheid en onze fietsgids geeft er in goed verstaanbaar Engels informatie over. Zo komen we langs de Chinese Fishing Nets, een manier van vissen die door de Chinezen in India werd gebruikt en door de Indiërs is overgenomen, we slaan een blik op een bijna 300 jaar oude Nederlandse begraafplaats en we bekijken de St. Francis Church.
De gids vertelt dat de Indiërs blij waren met de komst van de Nederlanders, want zij kwamen alleen maar handel drijven, terwijl de Portugezen die er eerder waren hen het katholieke geloof wilden opdringen.
Als we de St. Francis Church uitlopen, wordt Roos in het Hindi aangesproken door een oudere Indiase man. Dat overkomt haar wel vaker. De mensen gaan ervan uit dat zij hen in elk geval wel zal verstaan. Als Roos dan aangeeft dat ze alleen Engels spreekt, krijgt ze soms de vraag of ze dan niet in India geboren is. Als ze dan zegt dat ze wel in India geboren is, zie je zo ongeveer een vraagteken op hun voorhoofd staan…
Met de gids voorop fietsen we verder naar de Dutch Palace en dat is werkelijk prachtig! Het is een groot huis, dat in een vierkant rondom een binnenplaats is gebouwd. De houten plafonds zijn indrukwekkend en we kijken vol bewondering naar de prachtige muurschilderingen van Hindoeïstische goden. De kleuren zijn gemaakt van vruchten-, planten- en groentensappen en de afbeeldingen zijn zeer gedetailleerd en fijntjes weergegeven. Het is opvallend dat bijna alle afgebeelde goden een blij gezicht hebben. Er hangen ook mooie schilderijen van ‘belangrijke’ mannen. De gewaden die ze dragen lijken wel van echte stof en ook de gezichten zijn levensecht door alle kleurnuances en details.
We fietsen door smalle en brede straten, langs leuke kleine winkeltjes, langs prachtige koloniale panden in soms vergane glorie en gebouwtjes die in onbruik zijn geraakt. Ik kan het vaak alleen vanuit mijn ooghoeken bekijken, want ik heb het te druk met fietsen, opletten en uitkijken en hoor soms de verkopers mijn aandacht vragen voor hun producten : ‘Miss. Miss. Miss!’
We bezoeken een Joodse synagoge waar we, net als in de kerk, onze schoenen uit moeten doen voordat we er naar binnen mogen. Het is een grappig gezicht: al die schoenen en slippers bij de entree.
En zo netjes als het rondom de kerk was met wat begroeiing, een paar bomen en een paadje, zo onverzorgd is het hier naast de ingang. Rommelig en met hoog verdord onkruid tussen steengruis.
Tot slot gaan we thee drinken in The Teapot en krijgen daar samosa bij, aardappelen en groenten met kruiden en specerijen in een gefrituurd jasje. De poot van de grote ronde glazen tafel waar we aan zitten is de stam met zijtakken van een theeboom. Nooit geweten dat dat er zo uitzag!
Roos en Jos gaan die middag nog naar het Mangalavanam Bird Sanctuary, dat midden in een woongebied in Kochi ligt. Om daar te komen, kiest Aneesh ervoor om met de pont te gaan. Wat een drukte is het daar! Auto’s, scooters, motors en voetgangers, zo veel mogelijk wordt er op de pont gepropt.
Veel vogels worden door hen niet gespot, maar ze zien wel een boom vol krijsende grote vleermuizen.
Na het avondeten lopen Jos en ik nog een klein rondje rondom het hotel. Omdat het donker is, heerst er toch wel een ander sfeertje. We zien dat de kraampjes worden opgeruimd of afgesloten en op diverse plekken komt de plaatselijke jeugd samen. Ha, dat laatste is net als in Nederland 😀
