We moeten het even hebben over de hotels.
Zoals de meeste van jullie wel weten, gingen we met vakantie altijd met de tent en later de caravan. Dus dat ik hier zo veel in hotels ben, is een nieuwe ervaring voor mij. Ik heb wel twee keer eerder in een hotel overnacht, dat was in London. Maar in het ene hotel hadden ze ontbijt waar alleen geroosterd brood een optie was en de andere was zo goedkoop dat ze niet eens ontbijt hadden.
Ik heb natuurlijk geen maatstaven, maar dat een Indiaas hotel heel anders is dan een Europees hotel kan ik met zekerheid zeggen.
Fariyas Hotel (8-12 jan)
Dit was het eerste hotel in Mumbai.
Als we aan komen rijden, staat het personeel meteen al om de auto heen om de portieren te openen en de koffers te dragen. Dat voelt redelijk luxe. Een man met tulband heeft de taak de deur van het hotel voor ons open te houden. Dat is dus zijn beroep.. Saai, maar wel makkelijk geld verdienen😁.
Het is laat in de nacht, dus we checken snel in en gaan slapen. De kamer is prima, niks te veel en niks te weinig.
Al onze hotels zijn inclusief ontbijt en meteen bij dit eerste ontbijt valt ons iets leuks op. Er staat héél veel personeel in het kleine restaurant. En iedereen heeft letterlijk één taak. Dus als je om thee vraagt gaat dat minder snel. De persoon aan wie je het vraagt, gaat er niet over, dus die loopt naar een ander toe, die weet wel waar hij moet zijn en zoekt weer een ander op die wel wat weet over de thee en die zoekt dan de theeschenker op en wijst hem onze richting op en dan krijgen we ons kopje thee.
Op een ochtend stonden er geen borden meer bij het buffet. Dat was een groot probleem, want de bedienden gingen daar niet over, dat was een taak van de keuken. Dus wachtten de bedienden totdat iemand van het keukenpersoneel de borden kwam brengen en dat duurde wel even, want de keuken had het natuurlijk druk. Maar geen bediende komt op het idee om zelf de borden te halen. Want je hebt maar één taak.
En zo maakten we heel wat mee tijdens de ontbijtjes in dit hotel. We kwamen er achter dat het ook in alle restaurants waar we ’s avonds aten zo ging. Er was heel veel personeel aanwezig en ieder had één taak.
Je kunt er heel wat van vinden, zoals erg praktisch is dit niet, iedereen loopt kriskras door elkaar, maar het werkt wel (het doet me denken aan het verkeer hier). Ze doen hun taak met volle overgave en er is tenminste werk voor iedereen. Niemand die te veel doet, niemand die te weinig doet, alles is goed verdeeld.
Na een prima tijd te hebben gehad met goede ontbijtbuffetten, checkten we uit en gingen we op weg naar het volgende hotel: Abode. (En met de borden is het goed gekomen, de keuken kwam ze uiteindelijk brengen.)
Abode Boutique (12-18 jan)
Hotel nummer 2. We hoeven maar een klein stukje met de auto te rijden voor we er zijn, 10 minuten of zo.
Toen ik de buitenkant zag, dacht ik: shit, we zijn de pineut. Ik zag een smalle, tussen twee muren gepropte ingang waar met een bord aangegeven stond dat daar achter dus het hotel was. Ik zag de kakkerlakken al zitten. Niemand die dit keer mijn portier kwam opendoen, dat was ik dus niet meer gewend. Nu moest ik dat toch maar zelf doen, anders kwam ik de auto niet uit, en zelf de koffers het trapje naar de ingang op sjouwen. Gelukkig was er een lift, want het hotel bleek op eerste verdieping te zitten. Het was een piepklein liftje en het was een wonder dat we er met z’n allen en met de koffers in pasten.
Eenmaal boven liepen we door de klapdeuren heen… BOEM. Ineens was alles anders. Er kwam meteen iemand naar ons toe die onze koffers overnam. We mochten gaan zitten en er werden koekjes, thee en koffie gebracht. En wat zag het er leuk uit! De lobby was gezellig ingericht en hier en daar zaten wat mensen. Het personeel, dat uit 4 mensen bestond (exclusief keuken- en schoonmaakpersoneel), begon meteen een praatje te maken.
Wat later zagen we onze hotelkamer, een erg grote kamer waar zelfs een bad in stond.
De volgende ochtend kregen we hier ons eerste ontbijt. Er was een wat kleiner buffet, maar er was toch alles wat je nodig had, met zelfs chocoladepasta! Normaal eet ik zowel ’s morgens als ’s middags hagelslag, dus toen ik dat zag staan, ging ik er meteen voor. Toen kwam iemand naar ons toe en vroeg of we geroosterd brood wilden of een ei. En er was keuze uit gekookt, gebakken, gepocheerd ei, omelet en omelet massala. Toen ik gebakken ei bestelde, kwam de vraag of ik die aan één of aan beide kanten gebakken wilde.. Ehmm, ja? Geen idee wat dat was, ik zou wel zien. En toen kwam het ei, wouw en die was lekker! Ik heb nog nooit zo’n ei op en mama en ik namen vanaf die dag altijd standaard een gebakken ei aan beide kanten. Het ei was van buiten
knapperig gebakken en van binnen was het zacht en als je er in sneed liep het eigeel er meteen uit.
Er waren meestal 2 of 3 mensen van het personeel in de lobby. En die kwamen altijd langs om met je te praten, te vragen naar je plannen voor die dag, of ze gaven tips of stelden dingen voor. Als je spullen vergeten was, zoals tandenborstel, föhn of washand, dan maakte dat niet uit, ze hadden alles.
Er was een mobiel op de kamer met het nummer van het hotel, dus als je verdwaald raakte in Mumbai kon je die telefoon gebruiken om te bellen (als je ‘m tenminste bij je had) en kwamen ze je ophalen. Ze hadden ook chauffeurs voor je en als je ergens naar toe moest (zoals naar een ziekenhuis of tandarts) dan zou er iemand met je meegaan. Wat een service. Dit was heel anders dan het eerste hotel. Dit was veel kleiner en vooral gericht op de gasten.
Aangezien de meeste reizigers backpackers waren en meestal twee dagen overnachtten, waren wij een uitzondering omdat we langer bleven, maar dat vonden ze juist leuk en elke avond als we weer terug kwamen op onze kamer lag er iets lekkers op bed voor ons klaar met een bloem en een briefje ‘Good Night’.
Wanneer deze post wordt aangevuld met andere hotels, dan herpubliceren we hem, zodat ie opnieuw bovenaan komt.